Srpska pravoslavna crkva i vernici danas slave Polaganje pojasa Presvete Bogorodice. Po Uspeniju Bogorodičinom, Sveti Toma u njenom grobu pronađe samo pojas, koji je čuvao kao najveću relikviju do kraja života. Kasnije je taj pojas u kovčegu prenesen u Carigrad.
Pojas je isplela, navodno, od kamilje dlake sama Bogorodica, čuva se u svetogorskom manastiru Vatoped i predstavlja jedinu dragocenost sačuvanu iz života Hristove majke.
Priča kaže da je Sveti Toma u grobu pronašao samo pojas – sve što je od Majke Božije ostalo nakon njenog uspenja. On ga je uzeo i čuvao ga kao relikviju do kraja života.
I sam pojas je imao zanimljivu istoriju – u prvim vekovima čuvan je u Jerusalimu, da bi u 4. veku bio prenet u Kapadokiju. Potom je stavljen u zlatni kovčeg i donet u Carigrad gde nije vađen sve do vremena Lava Mudrog.
Polaganje pojasa Presvete Bogorodice se kao zvaničan crkveni praznik proslavlja od sredine 12. veka.
Pojas bio i kod kneza Lazara
Bogorodičin pojas je uprkos starosti, premeštanjima i povremenim krađama ostao sačuvan sve do današnjih dana. Svetinja se više puta delila na delove i nalazila u raznim zemljama.
Pojas se nalazio u Carigradu sve do 12. veka kada je posle poraza cara Isaka od bugarskog cara Asama 1.185. godine ukraden i prenesen u Bugarsku.
U 14. veku sudbina Bogorodičinog pojasa preplela se sa sudbinom našeg naroda. Naime, relikvija je dospela u posed kneza Lazara koji ju je brižno čuvao.
Upravo je srpski vladar bio taj koji je pojas, zajedno sa komadom Časnog krsta, poklonio hilandarskom manastiru Vatoped.
Upravo je srpski vladar bio taj koji je pojas, zajedno sa komadom Časnog krsta, poklonio hilandarskom manastiru Vatoped.
24edam.rs
